De roze toren…de bruine trap… gebreide vestjes van vettig dik schapenwol…felgekleurde plastic tafels met glazen vol wierook erop. Daarmee beginnen mijn herinneringen want ik werd geboren in 1970, in de nadagen van de hippietijd.
Eind jaren tachtig en de volledige negentiger jaren studeerde ik geschiedenis en politicologie aan de Universiteit van Amsterdam. Een eindeloze studententijd. Dat kon toen nog. Colleges en werkgroepen wisselde ik af met reizen in de bovenwereld en avonturen in de onderwereld. Ik verbleef langdurig bij missionarissen in midden Borneo, bezocht middeleeuwse dorpjes in Albanië en verkende zowel de internationale hasjhandel als de Amerikaanse maffia.
Mijn avonturen hebben me niet alleen gevormd, ze vormden ook de basis voor vele verhalen. In 2007 debuteerde ik met de Walrus. Over de liefde van een jonge studente voor een hasjhandelaar van middelbare leeftijd. Eva is mijn tweede roman: tussen reizen en colleges door zorgde ik jarenlang voor mijn moeder. Zij was medisch hoogleraar in een tijd waarin zo’n carrière voor vrouwen nog uitzonderlijk was. Rond haar vijftigste werd dementie bij haar geconstateerd. Eva gaat over onze onderlinge relatie, liefde in tijden van dementie en de worsteling van vrouwen met een carrière en een gezin.
Mijn derde boek Het leven moet maar even wachten had ik noch verwacht noch gehoopt te schrijven. Het is een verhalend verslag van twee jaar long covid.
Bij Atlas Contact tekende ik een contract voor een non-fictie boek over de malafide advocaat Evert Hingst, rode lijn in dat verhaal is het gebrek aan grens tussen de onderwereld en de bovenwereld. Ik deed er lang en diepgravend onderzoek voor in milieus die ik deels nog kende uit mijn studententijd. De verwachting is dat het begin 2023 verschijnt.
Daarnaast werk ik aan verhalenbundel onder de voorlopige titel: De Facade en andere verhalen. Deels fictief, deels op eigen avonturen gebaseerd, verhalen over mensen en een enkel dier, allemaal op hun eigen manier op zoek naar verbinding.
Tenslotte werk ik voor de gemeente Amsterdam als kwartiermaker voor de Aanpak Noord. Ik geniet van de combinatie. Van de rust en het ‘leven in een verhaal’ tijdens offline creativiteit, maar ook van de hectiek die een droombaan in de weerbarstige werkelijkheid met zich meebrengt.