Over Bregje

Bregje Bleeker portret

De roze toren…de bruine trap… gebreide vestjes van vettig dik schapenwol…felgekleurde plastic tafels met glazen vol wierook erop. Daarmee beginnen mijn herinneringen want ik werd geboren in 1970, in de nadagen van de hippietijd en groeide op in de enclave Amsterdam-Zuid. Eind jaren tachtig en de volledige negentiger jaren studeerde ik geschiedenis en politicologie aan de Universiteit van Amsterdam. Een eindeloze studententijd, dat kon toen nog. Colleges en werkgroepen wisselde ik af met reizen in de bovenwereld en avonturen in de onderwereld. Ik verkende zowel de internationale hasjhandel als de Amerikaanse maffia.

Mijn avonturen hebben me niet alleen gevormd, ze vormden ook de basis voor vele verhalen. In 2007 debuteerde ik zeer succesvol met de Walrus. Een roman over de liefde van een jonge studente voor een hasjhandelaar van middelbare leeftijd. In 2017 werd de Walrus opnieuw uitgegeven in herschreven vorm. Eva(ook 2017) is mijn tweede roman: gedurende mijn uitgebreide studententijd zorgde ik jarenlang voor mijn moeder. Zij was medisch hoogleraar in een tijd waarin zo’n carrière voor vrouwen nog uitzonderlijk was. Rond haar vijftigste werd helaas dementie bij haar geconstateerd. Eva gaat over onze onderlinge relatie, liefde in tijden van dementie en de worsteling van vrouwen met een carrière en een gezin.

Mijn derde boek: Het leven moet maar even wachten had ik noch verwacht noch gehoopt te schrijven. Het is een verhalend verslag van twee jaar long covid. Op 15 maart 2020, de dag van de eerste lockdown voelde ik me niet helemaal lekker, hooikoorts? Grieperig? De rest is te lezen in Het leven moet maar even wachten dat ik schreef terwijl ik herstelde van ‘mijn eerste’ long covid. Helaas raakte ik in het voorjaar van 2023 opnieuw besmet én kreeg opnieuw long covid. Op dit moment ben ik daar nog niet helemaal van genezen.

Bij Atlas Contact tekende ik ondertussen een contract voor een non-fictie boek: Criminaliteit voor ons soort mensen gaat over de malafide advocaat Evert Hingst en de opkomst van de witteboordencriminaliteit. Ik deed er lang en diepgravend onderzoek voor in milieus die ik deels nog kende uit mijn studententijd én het milieu waarin ik opgroeide: Amsterdam-Zuid. Tijdens mijn onderzoek naar Evert Hingst werd ik zelf ook onderwerp van rechercheonderzoek. Criminaliteit voor ons soort mensen is een spannend non-fictie verhaal en verschijnt op 27 juni 2024.

Daarnaast werk ik al jarenlang voor de gemeente Amsterdam, onder andere als kwartiermaker Aanpak Noord. De laatste jaren hou ik me ook bezig met Chateau Antonia (zie verderop op deze website).