Ik weet nog goed wanneer het plan ontstond om een schrijvershuis te beginnen. Al eventjes geleden, het was in 2019, en snel na het plan ontstond de werknaam: Chateau Antonia. Lichtjes vernoemd naar de geweldige film Antonia (uit 1995, Oscar-winnend, met Willeke van Amelrooy in de hoofdrol), ook lichtjes vernoemd naar mijn lieve Oma Bleeker. Oma Antonia was een dappere, eigenwijze én wijze vrouw die opvallend accuraat de toekomst kon voorspellen. Dat deed ze vanuit een Amsterdamse woning waar zowel Oma als de veelheid aan snuisterijen zorgden voor een net zo volkse als gezellige sfeer. Naast een asbak en een grote pot snoep lag daar altijd een set tarotkaarten op het Perzische tapijtje dat de simpele bruine tafel bedekte. Oma en een film, verenigd in een nog vorm te geven Chateau Antonia. Een kasteel? Is dat wat ik zoek? Ja, misschien, wel met een aarzeling, want het moet geen ‘kasteeltje spelen’ worden. Wellicht een mooi landhuis met bijgebouwen? Een manoir? Een plek waar schrijvers in alle rust kunnen schrijven.
In de loop van enkele jaren bedacht ik meer en meer hoe een Chateau Antonia eruit zou moeten zien. De domeinnaam had ik toen al geclaimd, dat was niet lang nadat het plan ontstond. Vervolgens, in de korte periode tussen long covid één en long covid twee verkocht ik mijn huis om de financiering rond te krijgen. Ik verzamelde alvast spullen (en heb inmiddels drie opslagruimten vol bureaus, stoelen en overig meubilair om Antonia mee in te richten). Eenmaal gedeeltelijk hersteld van de tweede long covid ging ik uiteindelijk op zoek: waar zou Chateau Antonia zich bevinden? Waarschijnlijk daar waar het weer mooi, de lucht schoon en de omgeving inspirerend en een tikkeltje mystiek is. Waar je goed kunt wandelen (want daar houden schrijvers van), waar de luchten ‘s avonds zo’n mooie roze gloed hebben. En waar je met de trein in een klein dagje naar toe reist.
Een plek waar schrijvers kunnen schrijven. Een plek met geschiedenis en daardoor toekomst. Fictie? Ja dat wordt er zeker gecreëerd maar misschien af en toe ook wel wetenschap. Schilderen? Dat mag ook, net als beeldhouwen. Een ideale schrijfplek, zeker niet te duur want schrijvers hebben het niet breed. Een plek óók gebaseerd op de wensen, voorwaarden en eisen die ik verzamelde in al die jaren waarin ik zelf huisjes huurde om in rust en stilte letters op papier te zetten.
Het ene gebouw was te groot, het ander té bouwvallig. De sfeer was het net niet. Nee, helemaal gelokaliseerd is Antonia nog niet, maar dat komt wel, net als de website: www.chateau-antonia.com. Een droom in toch al tamelijk concrete constructie.
